Deventer, 23 juni,

Lieve mensen,

Er zijn al een paar dagen verstreken sinds mijn vertrek, maar ik loop nog steeds met m’n hoofd in de wolken. ‘ Zoveel mogelijk gemeenteleden weer in het echt zien en spreken’; dat had ik als enige wens aan het afscheidsteam doorgegeven. En aan die wens is uitbundig gehoor gegeven.

Ik ben het afscheidsteam heel erg dankbaar voor al hun moeite, energie en creativiteit, maar ook alle anderen voor jullie komst en /of bijdrage.

We proefden weer even hoe fijn het is om deel uit te maken van deze geloofsgemeenschap. Wat misten we elkaar het afgelopen jaar. Het werd een feestelijk weekend waarin we niet alleen afscheid namen, maar ook het leven vierden, na een lang en zwaar coronajaar.

Vrijdag 18 juni

Van vrijdagmorgen tot en met zondagmiddag werden Kees en ik overstroomd met een niet aflatende vloed verrassingen en ontmoetingen. Eerst op vrijdag een aantal koffiemomenten, met na het Coventrygebed een carillon-aubade van de stadsbeiaardier. ‘s Middags werd ik compleet verrast door de glossy, na een hartelijke toespraak van Kathy Meijer. De Ingrid maakte me blij door alle warme woorden en mooie foto’s, maar ook nogal verlegen. De volgende verrassing was het optreden van poppenspeelster Willien met haar mooie zelfgemaakte dieren die me elk een andere wijze raad meegaven.

Tegen de avond werden we opgehaald ‘om even wat te eten in het Mr. Geertshuis’.

Dat begon met een ‘amuse’op de werkkamer van coordinator Marian Kok. Het huis leek verder verlaten, maar opeens stonden daar Betty Broekhuis en Ankie Bakker in de deuropening die ons meenamen. In een zaaltje stond een prachtig gedekte tafel klaar, verzorgd door de Overzomeroverwintercommissie. Die serveerde ons een aantal heerlijke voorgerechten. En verrassing, verrassing, daarna werden we naar weer een andere kamer gebracht waar de leden en oudleden van Eeuwig Gesprek ons wachtten met een verrukkelijk hoofdgerecht. Tot besluit werd ons in een volgend zaaltje het creatieve dessert geserveerd door de Lampies. Compleet met een tafel vol lammetjes. Toen bracht Marian ons weer terug naar de Lebuinus voor nieuwe ontmoetingen en een speciaal orgelconcert van Jan Kleinbussink met een eigen orgelcompositie rond psalm 121.

Zaterdag 19 juni

De zaterdag begon met mijn kado aan de gemeente: De workshop Vrouw bij de bron van Anne Marijke Spijkerboer, de dans van Mayke van Veldhuizen en Kim Doeleman en de muziek van Teus en Wilma: Ik hoop dat u ervan genoten hebt. Daarnaast was de expositie Vrouw bij de bron te bekijken.

Na een gezellig buitenetentje bij de Fermerie wandelden we weer naar de Lebuinus voor nieuwe suprises. Ik voelde me inmiddels een soort Alice in Wonderland. We werden onthaald op een optreden van de kerkenraad met gekke hoeden en een prachtige muzikale voorstelling van het trio van Mirek Walton. Dat was een groot en bijzonder kado. Maar niet te geloven…er volgde nog meer

Wat maakte het grote geschenk in het kleine koffertje Kees en mij sprakeloos. Haast te mooi om waar te zijn. We kunnen zomaar onbezorgd naar Amerika, naar vrienden die ons erg lief zijn. Heel, heel veel dank daarvoor!

Zondag 20 juni

Zondag werden Kees en ik in alle vroegte opgehaald met een luxe auto door chauffeur Frits en bijrijdster Monique. In de kerk troffen we de hele Lebuinuscantorij o.l.v. Kirstin (allemaal een paar keer getest op corona) en een deel van de Liedboekcantorij o.l.v. Miranda, trompettist Bert, saxofonist Lotte en organist Wim. Ik had er erg tegenop gezien. Maar het werd een feestelijke

viering, die ik zeer bewust beleefd heb. Het emotioneelste moment vond ik zowel de zegen die ik kreeg van Saar, als de zegen die ik zelf mocht geven aan het eind.

En toen kwamen er na de dienst weer een paar verrassingen (de laatste, dacht ik,maar voor de zoveelste keer had ik dat weer mis): de overhandiging van de beroemde kerkstoof en de fraaie houten doos met een ingelegde houten Lebuinus van Guido Orsetti. Deze zit boordevol brieven, kaarten, pakjes. Ik ga er weken over doen om alles heel rustig door te lezen en uit te pakken. Ik ben er ongelooflijk blij mee in elk geval. Ook hiervoor alle bijdragers heel veel dank.

Nadat de kerkgangers vertrokken waren zorgde Teus voor iets moois: Een lunchpauzeconcertje voor Kees en mij in de Magistraatskapel met een professionele zanger begeleid door Teus op het kistorgel. Een lumineus idee. De lunch verzorgd door Harry Landeweerd en Josina smaakte er heerlijk bij.

Het zonlicht viel de kapel binnen en wij genoten.

Toen kwamen de kinderen met hun ouders. Daniel vertelde dat Rainbow opgesloten zat in een kooi op het hoogkoor. De kinderen moesten op vossenjacht: vogels zoeken in de binnenstad. Van die vogels (de 16 plussers) in mooie vogelmantels, kregen ze een opdracht en als ze die goed hadden beantwoord kregen ze van mij een sleuteltje. Zo werden een voor een de 9 sloten van de kooi geopend en werd Rainbow bevrijd.

Feest voor de kinderen, met poffertjes en spelletjes.

Toen Kees en ik om 16.00 uur naar buiten kwamen stonden daar de Torenvalkjes die ons onder grote belangstelling van vele gemeenteleden zingend uitgeleide deden. Ik kreeg tot besluit een houten boom vol papieren vogeltjes kado; de laatste verrassing.

Wat was het mooi om samen op de melodie van de Amsterdamse Grachten een tekst van Saar te zingen onder aanvoering van Kirstin. En met Jos een lied over Iwan.. zo vrolijk….

Met tranen in de ogen stapten we tenslotte in de auto waarmee Frits en Monique ons weer naar huis brachten.

Tot besluit

De overstap in 2008 van het docentschap aan de universiteit en het seminarie weer terug naar de gemeente was groot. Ik koos er welbewust voor. En ik heb er geen moment spijt van gehad. Zo fijn als ik het heb gehad in de Lebuinus, zo fijn was ook het afscheid. Iets om nooit te vergeten.

Heel veel dank hiervoor en ook voor al het vertrouwen en de ruimte die jullie mij al die jaren schonken. Ik wens ieder persoonlijk en de kerkgemeenschap als geheel een gezegende nieuwe periode toe, samen met Saar. Een betere collega kon ik me niet wensen. Vanaf 2012 heb ik heel erg plezierig en constructief samengewerkt met haar. We vulden elkaar goed aan. Ze kan rekenen op Henk van Es als tijdelijke collega naast zich, maar hopenlijk ook op de steun en inzet van vele gemeenteleden. Het ga jullie samen goed!

Ook namens Kees nogmaals heel veel dank

en een warme groet,

Ingrid de Zwart,

Emeritus-predikant

P.S. De expositie Vrouw bij de bron is nog te bezichtigen t/m zondagmorgen 27 juni tijdens openingsuren van de kerk. Een beschrijving met bezinningswandeling ligt klaar bij de ingang van de kerk.

Op www.kerkdienstgemist.nł zijn bijna alle hierboven beschreven feestelijkheden terug te zien.